คนทำงานพัฒนาทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นข้าราชการ นักพัฒนาเอกชน ผู้นำชุมชน นักวิชาการ ภาคเอกชนล้วนแต่เป็นคนทำงานเพื่อ "สร้างการเปลี่ยนแปลง" ไปสู่สิ่งที่ดีกว่าเดิม
แต่บางทีเราไม่ค่อยได้หยุดคิดให้ลึกและชัดว่าเรากำลังมุ่งจะเปลี่ยนแปลงอะไรกันแน่ คนส่วนใหญ่จะพูดถึงการเปลี่ยนแปลงอย่างกว้างๆ เป็นภาพรวมๆ ซึ่งมักจะเบลอๆ เช่น จะเปลี่ยนแปลงสังคมไทยให้เป็นวิถีเศรษฐกิจพอเพียง จะแก้ปัญหาความยากจน ความไม่เป็นธรรมทางสังคม(เปลี่ยนไปสู่ความอยู่ดีมีสุข และมีความเท่าเทียมกัน และเป็นธรรมในสังคม)
การคิดถึงการเปลี่ยนแปลงแบบกว้างๆเช่นนี้ เป็นเหมือนแสงดาวนำทาง แต่สามารถบอกวิธีการ เดินทางไปสู่ทิศที่ต้องการได้
ภายใต้โครงการความร่วมมือฯ เราพบว่าการคิดถึงการเปลี่ยนแปลงให้ชัดว่าหมายถึงการเปลี่ยนแปลงอะไร ของใคร และทำให้เขาทำงานโดยสามารถเห็นผลความเปลี่ยนแปลงที่เป็นรูปธรรมที่เกิดขึ้นเป็นระยะได้ จะทำให้"นักเดินทาง"รู้สึกมีกำลังใจและมีแรงในการเดิน เพราะทุกระยะจะเห็นความสำเร็จ คือ เห็นความเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นได้จริง จับต้องได้ ที่สำคัญคือ การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น เช่น อบต।หันมาสนับสนุนโครงการตามแผนชุมชน หรือความสัมพันธ์ของชุมชนกับ อบต।+ส่วนราชการมีความแนบแน่นมากขึ้น เป็นการเปลี่ยนแปลงที่อยู่บนฐานข้อมูลความรู้ ความมีเหตุมีผล คือมีข้อมูลครัวเรือน บัญชีรับจ่าย และการวิเคราะห์ปัญหาสาเหตุ ก่อนจะทำแผนชุมชนขึ้นมา อันเป็นการเปลี่ยนแปลงที่มีพลังมากที่สุด เพราะเป็นการเปลี่ยนแปลงที่อยู่บนฐานของความรู้ และความจริง (ดร.สีลาภรณ์ บัวสาย :สา(ส์)นความร่วมมือ)